Een paar maanden geleden deed ik mee aan de social run. Een tocht van 555 kilometer door het noorden van het land die we met twee teams in estafettevorm aflegden in 48 uur. Het leek me in de maanden ervoor super gaaf, tótdat het evenement dichterbij kwam. Toen dacht ik: “Waarom doe ik dit?” en “Ga ik het wel leuk vinden”. Twee nachten door rennen zonder slaap?! Why?!

En zo is het ook met je baan: Van te voren dromen we van allerlei werkopties en zodra deze opties dichterbij komen beginnen we te twijfelen “Ga ik dit wel leuk vinden?”, “Waarom ga ik dit doen?”, “Mijn bekende terrein, salaris en collega’s inleveren voor onbekend terrein?!”

Twijfels alom, hoe zorg je ervoor dat je door twijfels heen breekt en het juiste gaat doen?

Je eigen werk is als het begin van een lange gang. Stel je voor, je staat aan het begin van een gang en je overziet alles. Je kent de plek door en door. In de zijgangen kun je vanaf jouw gezichtspunt niet kijken. Het is onbekend terrein. Het is vertrouwder aan het begin van je eigen gang te blijven, waar je het kent en alles kunt overzien.

De tip waar ik het meeste aan heb gehad is: ga andere gangen ontdekken zonder al in keuzes te denken. Solliciteer en praat op verschillende plekken en ga koffie drinken met mensen die interessant werk doen. Ga om het hoekje kijken van een onbekende gang zonder daar in 1 keer in te springen. Door die nieuwe ervaringen en nieuwe inzichten kom je in sneltreinvaart richting de juiste plek.

“Het werkgeluk zit daar waar we het nét te spannend vinden”.