Als we jong zijn voelen we ons vrij om te doen wat we willen. We leren na onze middelbare school verder en we hebben allerlei bijbaantjes. Velen switchen (soms meerdere keren) van opleiding. Tijdens dit avontuur gaan we op kamers, we verhuizen meerdere keren en als we klaar zijn met onze studie maken sommigen van ons een reis naar bijvoorbeeld Thailand of Australië. Ondertussen gaan we lekker uit en hangen we rond in stad: even lunchen met vrienden of een koffietje doen tussen de studie-uren door. In mijn beleving was deze tijd super: lekker vrij en weinig verantwoordelijkheden.

En ineens is het moment daar… Je bent klaar met je opleiding, je gaat op zoek naar een baan en je ontvangt je eerste salaris. Je hebt nieuwe verantwoordelijkheden en je hebt meer te betalen. Hoe ouder je wordt, hoe meer verantwoordelijkheden je krijgt en hoe meer je die verantwoordelijkheden gaat voelen. “Even stoppen met je baan” is er niet meer bij want ja.. De huur moet ook betaald worden en misschien wil je wel starten met sparen voor een koopwoning.
Verantwoordelijkheden zijn goed, maar anderzijds kan je financiële verantwoordelijkheid je ook in de weg staan om keuzes te maken voor dat waar je echt blij van wordt. Stel je voor dat je met elke keuze net zoveel zou gaan verdienen, wat zou je dan gaan doen? Waar gaat je hart net iets sneller van kloppen?

Hoe ouder we worden,  hoe meer we gaan nadenken over onze keuzes. Hoe vaak ik om me heen hoor “Ik word al 30, ik moet toch eens wat gaan doen”. Met deze gedachte is in principe niets mis, behalve als je hierdoor je keuzes teveel gaat overdenken.

Wat zou er gebeuren als je voor een week, puur hypothetisch, je leeftijd en je financiën zou vergeten: Je leeftijd en je financiën doen er niet toe, wat zou je dan gaan doen?