Tijdens het shoppen met mijn lieve moeder zag ik een vrouw lopen in een echt mooie 501 jeans van Levi’s. Het was een blauwe, effen spijkerbroek met een wat hogere taille. Geen skinny, maar meer een recht model. Ze zag er tof uit, met Dr Martens eronder en een leuke jas. Haar broekspijpen een beetje opgerold zodat die mooi op haar schoenen vielen. Dus je snapt het al: die broek wilde ik ook.

Dus ik de Levi’s winkel opgezocht, maar oef wat was het druk in die winkel op de zaterdagmiddag. Ik vind dat geklungel in een pashokje sowieso niks en gezien de rij die ervoor stond bedacht ik mezelf: die pas ik thuis wel. Dus hop, ik pakte de broek van de stapel en rekende ‘m af bij de kassa. Check, in the pocket. Ik zag die vrouw nog helemaal lopen in dr opgerolde broekie dus ik had nu al zin ‘m thuis te gaan passen.

Bij thuiskomst ging ik voor de spiegel staan en ik trok de broek aan. Yes! Het was de juiste maat. En Oei! Die zat niet lekker. En oei nummer 2! Hij stond niet leuk. Zij drapeerde haar opgerolde broek mooi op haar dr Martens en bij mij leek het wel alsof ik zo het leger in kon met mn broek opgerold boven mijn dokkies. Nu had de mevrouw van de winkel duidelijk gezegd dat ik die stugge broek uit moest lopen, dus ik had nog goede moed: De week die er op volgde trok ik die broek elke dag aan om ‘m uit te lopen met als resultaat: Hij zat nog steeds niet lekker: hij zat strak, niet lekker rond mijn taille en zat op sommige plekken te los waar hij strak moest zitten en vice versa. Misschien was het toch niet helemaal mijn broek……

En waar je nu denkt, waar gaat dit hele verhaal heen? Dat snap ik en ik zal het je uitleggen.

Soms zie je iets bij iemand anders, wat zo leuk en fijn en mooi lijkt en waarvan je denkt: “Misschien wil ik dat ook wel” en “Het lijkt me gaaf om dat te gaan doen” en “Misschien moet ik dat ook eens doen want misschien ben ik daar best wel goed in”.

Maar als je die coole, supermooie broek (of die baan) zelf aantrekt dan zit het voor geen meter: je voelt jezelf er benauwd in, je ziet er tegenop, het past niet lekker en het geeft je geen ruimte en zo is het ook met je werk. Je hebt jezelf in al die jaren ontwikkeld en er zijn dingen die bij je passen en er zijn dingen waar je je helemaal niet (of niet helemaal) goed bij voelt terwijl mensen om je heen er juist wel blij van worden. De enige manier om erachter te komen wat bij je past is door aan zelfonderzoek te doen. Er is zoveel moois op de wereld om te doen en dat wil niet meteen zeggen dat je ook van dat alles blij wordt. Ik ken iemand die droomde ervan om een tof koffietentje te beginnen en uiteindelijk, toen hij dat tentje gestart was, stond hij de hele dag en de hele week in dat tentje en vond ‘ie er niks aan. Het klonk en leek leuk bij iemand anders en toen hij het deed viel dat flink tegen.

Heb jij het gevoel dat je de hele tijd in een broek loopt die niet helemaal past? Kun jij nog wel wat input gebruiken om werk te gaan doen waar je met plezier naartoe gaat én waar je met plezier van thuiskomt? Druk op de knop hieronder en zie wat er voor moois uitkomt voor je.